In de leefwereld van ouderen | Het verhaal van Harry

Nog geen jaar geleden zag Harry zijn jongens altijd bij de bushalte. Want zo noemde hij zijn twee kennissen. Hij durfde ze niet thuis uit te nodigen. Dat veranderde langzaam met de inzet van onze Ouderen Maatschappelijk Werker Hikmet Caynak.

Hikmet startte in de Rotterdamse wijk Schiebroek met de Sociale Benadering Dementie, een manier van ondersteunen van mensen met dementie, die veel verder rijkt dan puur medisch. Hij startte deze manier van werken samen met Wilskracht Werkt, netwerkpartners in de wijk en studenten van diverse (beroeps)opleidingen.

De leefwereld van mensen met dementie

De Sociale Benadering Dementie is ontstaan vanuit langdurig onderzoek door Tao of Care naar de leefwereld van mensen met dementie en hun naasten. Hieruit blijkt dat deze mensen vooral ondersteund worden op medisch gebied, maar dat zij zich minder gesteund voelen als het gaat om hun menselijke behoeften. Behoeften, die door de ziekte onder druk kunnen komen te staan.

Vanuit de Sociale Benadering Dementie richten professionals zich niet alleen op de medische kant van dementie, maar op alles wat er rondom de ziekte gebeurt.

Anne-Mei The, hoogleraar Langdurige Zorg en Dementie aan de Universiteit van Amsterdam:

“Bij dementie gaat het in de jaren thuis, en zeker in het begin, niet zozeer om ziekte en zorgvragen. Het gaat veel meer om wat dementie betekent in het dagelijks leven en hoe het relaties verandert.”

Sociale steunbronnen in de wijk

Deze manier van ondersteuning past goed bij hoe we binnen SOL werken. Onze Ouderen Maatschappelijk Werkers kijken goed naar de wisselwerking tussen de ziekte en de leefwereld van bewoners met dementie: wat doet de ziekte met hun leefwereld en wat doet hun leefwereld met de ziekte? Het ontwikkelen van zogeheten sociale steunbronnen in de wijk, vormen een belangrijk onderdeel van onze hulpverlening aan ouderen.

Vanuit de Sociale Benadering Dementie zetten onze Ouderen Maatschappelijk Werkers in op het versterken van het netwerk van bewoners en het gezamenlijk bespreken van moeilijke onderwerpen. Zodat bewoners de issues waar ze verdrietig of eenzaam van worden, op tafel kunnen leggen.

Een mooi voorbeeld hiervan is hoe Hikmet het vertrouwen van Harry wist te winnen:

Het verhaal van Harry

De wijkagent meldde Harry aan bij het wijkteam. Tijdens mijn huisbezoek vertelde hij: “Ik ben 83 jaar. Mijn vrouw Corry is vorig jaar overleden. Zij deed alles voor mij maar ze liet me alleen achter. Ik heb twee kinderen, maar met beiden heb ik geen contact. Ik was automonteur en heb altijd gezorgd voor de centjes. Nu weet ik het niet meer.”

“Wat kom je hier doen?” vraagt hij mij vervolgens. Ik vertel wat ik voor hem zou kunnen doen. Harry vertelde dat hij nog twee jongens kent met wie hij af en toe buiten afspreekt (vaak bij de bushalte). Ook in de kou doen ze dat. Ik vroeg wie die jongens zijn, hoe ze heten en hoe oud ze zijn, maar daar wist hij geen antwoord op.

Met de jongens

Een keer toen ik bij Harry op huisbezoek was, vroeg ik hem samen naar zijn afspraak te gaan met de jongens. Bij de bushalte zag ik een man (ongeveer 75 jaar) die ik ooit had geholpen op het gebied van huisvesting en financiën. Hij zei tegen Harry: “Wat heb je een geluk dat deze ouderenwerker op jouw pad is gekomen. Hij hielp mij ontzettend goed! Nogmaals bedankt voor je goede zorg en hulp!”

Sindsdien heeft Harry vertrouwen in mij en spreken ‘de jongens’ bijna iedere dag thuis af, bij Harry of bij zijn vriend. Samen drinken ze koffie en hebben ze leuke gesprekken. Harry heb ik daarnaast nog voorgesteld aan een student om samen mee te koken. Deze student komt twee keer per week, ze doen ook af en toe boodschappen samen.

Harry is gelukkig dat hij thuis kan blijven wonen. Hij gaat zelfs mee naar medische onderzoeken, wat hij lange tijd niet meer wilde. Het zelfvertrouwen wat hij kwijt was, is weer terug!